Şair yüreğime sığınıyorum çare kalmadı

MÜNİBE TUNCER istasyonhaber42@gmail.com

Derdimi anlattım birkaç hal bilmeze
Yuvarlayıp etti sofrasına meze
Yoldaş bulamadım hepsi ukala geveze
Şair yüreğime sığınıyorum çare kalmadı 
 

Yoruldum da dinlenemedim bir soluk
Göz yaşlarım dinmez akar oluk oluk 
Başımda saçtan eser kalmadı hepsi yoluk
Şair yüreğime sığınıyorum çare kalmadı


Dost bildiklerim ardım sıra kuyum kazar eminim
Benim dostlarıma değil iyi niyetimedir kinim
Akıbetimde payı olanlar şimdi inler inim inim
Şair yüreğime sığınıyorum çare kalmadı


Göz yaşlarım  aktı mürekkebim ile karıştı 
Dünya sanki benim için bitişi olmayan yarıştı
Benim yaralı gönlüm yarin yokluğuna bile alıştı
Şair yüreğime sığınıyorum çare kalmadı


Kader ile keder arası ömrü billah belendim
Zulmü yapana da göz yumana da bilendim
Gece gündüz seher vakti dua eden bendim
Yaradana sığınıyorum çarem kalmadı