ÇEKİN BENİ

SEVİL KÖSE sevil.kose.mehmet@hotmail.com

Dağlara kıyı olan çıkmaz yollardan
Güzü gazele dönmüş yeşil bağlardan
Tren geçmiyor artık bozuk raylardan
Düştüm ,tutun  elimden çekin beni

Kırdılar kanadımı  yaralıyım
Nicedir kuzularımdan aralıyım
Ezelden bahtı karalıyım
Alnıma kara çelgiyi çekin benim

Hangi dala tutunsam dal kırılır
Gurbet içinde gurbet nasıl varılır
Gün gelir koyun kuzusuna sarılır
Hasreti üstümden çekin benim

Yara yara üstüne elendi ciğerlerim
Çiğnediler ayaklar altında değerlerim
Sabaha ermez artık seherlerim
Geceyi üstümden çekin benim

Hani nerede sevdiklerim sevenlerim
Yollarıma gül serenlerim
Gitmekle gidilmiyor erenlerim
Araftan bulup çekin beni

Kara kara dökülür zeytin kelimeler
Bu uzun hava,bu bozlak yüreğimi eler
Yetim guzular bayramı neyler
Gözüme perdeyi çekin benim

İnsan olmayan kıymetmi bilir
Eş,dost akraba gömmeye gelir
Kör ölünce bilirim badem gözlü olur
Toprağı üstüme çekin benim