GÖKYÜZÜ BOŞLUĞU

Şimdi dünya gözümde
Kuşları yorgun
Bulutlu bir gökyüzü boşluğu
Hasarlı duygular firar 
Yağmur taşıyan kuşlar 
Kanatlarına  biraz umut yüklesinler
Ben kendi kendime iyileşmeyi deniyorum

İç kanamalı ağır yaralıyım
Dikiş ,bant, olmadı şiir sararım
Geçermiki gün yüzüne çıkarmadığım yaralarım 
Kundaklara belesem,ninniler söylesem
Kabuk bağladım artık ben deyip 
Çekip giderse zahmerinin peşinden
Ben kendi kendime iyileşmeyi deniyorum

Gözlerimin içinde çadır kurulu
Yetim çocuklar üşüyor 
Annem diyor çocuk
Babam diyor, kardeşim
Bogazıma koca bir dağ oturuyor
Yetim çocuklarlar nasıl avutulur bilmiyorum
Ben kendi kendime iyileşmeyi deniyorum

Yalan dünyanın yalan işlerinden
Kalbindekini satan çerçilerden
Yüze gülüp arkadanda kuyu kazanlardan
Hele hele nankör kedilerden
Midesiz asalaklardan bıktım
Benden uzak,Allaha yakın olun diyorum
Ben kendi kendime iyileşmeyi deniyorum