GÜVENMEK SEVMEKTEN DAHA DEĞERLİDİR
İnsan yaşam döngüsünü tamamlarken birilerine güvenmek ister.Birine veya birilerine güvenmek kolay kazanılacak bir duygu değildir. Çoğu zaman da güvendiği insanların zamanla nasıl değiştiğine şahit olmuş biri kime iki defa güveneceğini çok düşünmelidir.
Peki insan en çok kime güvenir. İnsan en çok babasına,anasına,kardeşlerine,eşine,evlatlarına güvenir.Kendi kanından,canından bir parça olan insanlara da,hiç kan bağı olmayan insanlara da güvenir,güvenmek ister.
Peki bu kan bağı,soy bağı olan insanlarda sizi yanıltabilir mi,evet mümkündür.
Güvenmek ile güvenememenin verdiği acı aynı ölçüdedir. Aileden seçtiğin insan güvenini kırıyorsa bu daha zordur. Kimsenin ailesini seçme şansı yok ama aileden kime güveneceğini seçebilir.İnsan elbet güvenmek ister,kim istemez ki.
Her başın sıkıştığında hemen yanı başında güvenebileceğin birinin olması, senin güven duygunu sağlamlaştırdığı gibi iyi günde kötü günde sağlam bir omuzdur.
Bunu iyi değerlendirmek lazım,sana güveniyorlar mı yoksa kullanıyorlar mı.Eğer kullanıldığını düşünüyorsan hemen aralaşacaksın. Niye kendine bunu yapmalarına izin veresin ki,takdir kıymet yoksa eğer güven diye bir şey de yoktur ortada. Olsa olsa duygularını sömüren bir kemirgendir ki bu asla güven duygusu değildir.
‘’Güvenme dostuna,saman doldurur postuna ‘’ Bu da ayrı bir arızalı tarafımız. Dost dediğimiz insanlar zaten güvenebileceğimiz insanlar değilmidir,neden saman doldursunlar postumuza. Atalarımız elbet yaşanmış olaylardan sonra bu atasözlerini söylemişler ama yine de insan duyunca hayret etmekten kendini alamıyor.
Sırtına güvenmek,parasına güvenmek,dağlara güvenmek,sözüne güvenmek,yumruğuna güvenmek,gücüne güvenmek,kendine güvenmek gibi deyimleri de unutmamak lazım.
Hepsinden en güzeli de kendine güvenmek galiba. Ona güvenme,buna güvenme,dostuna güvenme,akrabana güvenme,arkadaşına güvenme de kime güvenecek insan ya da neden güvenmeyecek deli sorular hep ve hepsi de tecrübeyle sabit.
İnsan sevdiği insana güvenmez,güvendiği insanı sever.O zaman ortada bir güven yoksa sevgi de yoktur.
Güvenme dayına,ekmek al yanına.Güvenme dostuna,saman doldurur postuna.Güvenme varlığa,sonra düşersin darlığa.Akan suya inanma,el oğluna güvenme.Nefesine güvenen borazancıbaşı olur gibi sözler insanı güvenmekten uzaklaştıran sözler gibi olsa da haklılık payı da büyüktür.
‘’Dostluğu öldüren en tehlikeli silah güvensizliktir ’’ Eğer güvensizlik hissediyorsanız ne dostluk kalır ne akrabalık.
Herkes herkesi sevebilir ama aynı ölçüde güvenemez. Bu yüzden güvenmek sevmekten daha değerlidir.Kimseye güvenilmez demiyorum ama kime iki defa güveneceğimizi iyi düşünmeliyiz derim.
‘’Kara güvenme erir,insana güvenme ölür’’ Bütün yaşadıklarımızın arka planında güvendiğimiz,o bunu yapmaz,o bunu söylemez dediğimiz insanlar tarafından yapılmıştır.
Bu durumda iyilik gördüğünde dostundan bilme,Kötülük gördüğünde de düşmanından bilme,Her ne biliyorsan eğer Allah'tan dile,Allah'tan bil.. Somuncu baba
Kime güvenip,kime güveneceğimi kendimiz seçeriz.Zamanla yanıldığımızı da görebiliriz ama yalanı kolayca söyleyebilen insanlara asla güvenmeyiniz.Güvenmek sevmekten daha değerlidir, yalan her ikisini de yok eder...