Herkesin Bir Derdi Var Durur İçerisinde…

SEVİL KÖSE sevil.kose.mehmet@hotmail.com


Yaş akar gözüm sızlar
Ne kalur gerisine?
Herkesun bir derdi var
Durur içerisinde
Durur içerisinde, oy oy
Volkan Konak ‘ın ablasının yazdığı, sanatçının besteleyip söylediği türkü. Herkesin bir derdi var, durur içerisinde diyerek, bağrına vura vura söylediği ve üç dakika sonrası vefat ettiği o acılı türkü. Babasına yazılan şiiri söylerken, babasına kavuşması ne manidardır.

Dünya ölümlü, ne zaman göçüp gideceğimizi bilmiyoruz. Bildiğimiz her canlı ölümü tadacaktır. Her ölüm erken ölümdür geride kalanlara ama vakti saati işte o an gelmiştir demek belki de daha kolay kabullenmemizi sağlıyor. Hele hele geride bıraktığı çocuğu daha küçük yaşta ise bu acı ikiye katlanıyor. Büyüklere ölümü tanımlamak anlatıla bilinir belki ama on yaşındaki bir kız çocuğuna bunu anlatmak zor olacak.
‘’Dünya hassas kalpler için bir cehennemdir ‘’ Goethe

Babası olmayan altmış beş çocuğu okutan, başkasının derdini kendine dert edinen, cesurca bildiklerinden şaşmayan, ailesi tarafından iyi yetiştirilmiş, Atatürkçü ,üç evlat sahibi sanatçımızı bayram günü kaybettik. İşte şair de diyor ya ‘’Bazı evlere bayram gelmez ‘’ O bazı evlerde bayramın gelmediği gözle görülmez. Bir duman tüter, misafirler gelir, şekerler, lokumlar yenir ama o evlerde bayramlar bayram gibi değildir. Üstelik de o evlerde bayramlar hep eksik olanların özlemiyle yaşanır. Bu iki iki daha dört gibi bir gerçektir.

Şarkının sözlerine dönersek, yaşa akar, gözüm sızlar, ne kalır gerisine…. Ne kalır insandan geriye ki iyiliklerinden başka. Her canlının istediği de bu değil midir ? Öldüğü zaman arkasından iyi insandı, diye anılmak. Kimseye bir kötülüğü dokunmayan insan ne güzel insandır. Volkan Konak ülkemizin sancılarından biridir. Siyasi kimliği, hayatı hiç kimseyi ilgilendirmez. Rahmet okumayacaksanız, hakaret de okumayın. Geride bırakmış olduğu çocukları, yakınları, dostları olduğunu hatta ölen bir insanın arkasından konuşulmaz diyen bir dini öğretimiz var. Bunu yok sayanlar kendi günahlarını kendileri yazıyorlar.

Dert adamı yer bitirir, kimin ne derdi var kimse bilemez. Dert de öyle şarkıda ki gibi insanın içinde durmaz, yakar gider, yıkar gider. ‘’Acı çor getirir, çor da ölüm’’ Çor dediğimiz de dert işte bildiğiniz dert. Bir ceviz ağacının altında, üstü bayraklı mezarının başında küçük kızı Şimal ‘in bakışlarına ne anlam yüklerseniz yükleyiniz, bir kız çocuğuna babasının ölümünü hiçbir dilde açıklayamazsınız.

Hepimizin kayıpları olmuştur, her evden bir cenaze mutlaka çıkmıştır. Yani demem o ki, ölümü bilen insanlar, bir ya da birkaç yakını kaybedenler ölümü yakından tanıyor olmaları gerekir. Ölümü bilen insanlar öyle kolayca yargıda bulunmazlar diye düşünüyorum. Zira cenaze sizin evinizden çıkmıyorsa eğer, helva yemek size tatlı gelebilir. Ölüye saygı diye bir şey var ,basında çıkan haberlere bakıldığında onca hakaret, onca olumsuz söz ilk başta inanan insanların ağzına hiç yakışmadı. İnanmış olmanın getirdiği sorumluluk duygusundan yoksun insanlar ağzını kapatmayı maalesef bilmiyorlar.

Eşine, evlatlarına, yakınlarına, sevenlerine baş sağlığı  ve sabırlar diyorum. Kuzey yıldızı Şimal’in küçük kalbine babasızlığının üstesinden gelebilecek gayret diliyorum. Büyük kızı mimoza çiçeğine sağlıklı ömürler diliyorum. Volkan Konak Sanatçımıza Allah gani gani rahmet eylesin. Ölünün arkasından konuşmayınız, sizin de arkanızdan bir gün gelip konuşulacağını unutmayınız. Her insan kendine yakışanı yapar, kendinize yakışanı yapınız. Hayatın değeri, ölümden ötürüdür. Kendi değerlerinizi bildiğiniz gibi, başkalarının da değerlerine saygı duymayı biliniz..