SAVAŞ ÇOCUĞU

SEVİL KÖSE sevil.kose.mehmet@hotmail.com


İlk ruhumuz kirlendi
Sonra ellerimiz, havamız
Suyumuz, toprağımız
Gökyüzümüz kirlendi
İlk kuşlarımız öldü
Sonra çocuklarımız

Siyah gözlüklü
Gıcır takım elbiseli adamlar
Bir araya gelip böğürdüler
''Dünya Barışı''
Rolleri buydu
Oynadılar öldürdüler

Sabaha kadar plan proje
Kimi nerden nasıl vururuz
Göç sayısı, ölü sayısı filan
Tutanaklar tutuldu dosyalara
Oysa ne çoğalıyor, ne eksiliyor
Kan ile sulanan topraklar

Tırnağını gözüne batırsa canı yanmıyor
Sevdiklerini kaybetmiş savaş çocuğunun
Yüreği kadar, nereye gitse adı mülteci
Nereye baksa kolu bacağı kopmuş oyuncağı
Öteki olmanın yükü omuzlarında
Beriki çocuklardan farkını arıyor

Prafabrik ev, çadır, sokaklar
Yorgansız,yastıksız başını koyduğu her yer
Plastik kaplarda soğuk yemekler
Kalbinin acısını bastıran yüksek ateş
Teşhisi konulmuş bilmem kaç derece
Gözlerinden çok yüreğini yakıyor yanık