DURUP DURURKEN

Kelimenin tam anlamı ile her ne yazarsan yaz mutlaka bir şeylerin yokluğunu hissediyorsun! O halde șiirden başlayalım mı sormaya? Peki. Durup dururken mi yazdın onca şiiri şair? Tabii ki hayır, bilakis hiç rahat durmadım!

Șiir yok mu var mı? Var. Derin mânânın üzerine bıraktığı bilinçsiz bilinç ile karşılık bulan birçok anlam! Nasıl anlatsam da nasıl anlasan kalite diyor devam ediyorum yazarak anlatmaya... Düşlerden özge ve ilhama revan yüklemi başa çekiyorum ve yapısı bozuk olmayan devrik cümlede pekiştiriyorum. Sonra mı şiir cümlesi oluyor gözlerin! İnanayım mı? İnan. Peki inanacağım inanmasına da neyin pekişmesi? Bilemem, ister inan ister inanma! Adam kallavi sözler bırakıyorum ve işine geleni alabilirsin. Yetmez de neyse! Olsun bununla idare et şimdilik. Bak hele neler bilirmiș! Ahh neylersin insan sevmeye görsün neler biliyor hemi de kafasına kazıya kazıya! Yazdım oldu bitti değil, bunun çoklu alt yapısı ve senli tetikleyen unsurları var. Daha başka ne yazabilirim de bu yazdığım bir öncekinden güzel olsun! Yazdıkça değişen ve gelişen var... Sana her yazılan beraberinde özgüveni yüklüyor ve sonrası kalem oynatmak, yani kolay olanı! Bir metne başlamadan yazacaklarım önce kafamda kurgulanır ve ilk cümleden itibaren dökülmeye başlar. Ne yazayım da iyi bir metin ortaya çıksın telaşına kapılmam ve yazdıktan sonra dönüp üzerinde hiçbir çalışma yapmam, yani hiç takılı kalmam. Onu tekrar gözden geçirdim ettim diyene kadar bir yenisini daha yazmış olurum. Peki, bu kadar nasıl kolay oluyor yazmak diyeceğini biliyorum ve cevabımda seninle ilgili, çünkü yazmak için o kadar çok malzeme veriyorsun ki farkında olmadan, bu da benim işimi kolaylaştırıyor. Hani diyorsun ya yazmak yetenek işi ve bu sen de var. İnan bilmiyorum ne kadar var! Ama senin hakkını teslim etmek gerekiyor.

Biliyorsun yazıya anı resmek diye bir şey var ve bunu yapabilmek çok zor... Neleri betimlesem gözlerine ram karşıma bir coğrafi terim, bir tarih bilinci, bir felsefik düşünce ve bir edebi söz sanatları ortaya çıkıyor. Ve diyorum ki bunlarda karşılığı olmasa hiç ortaya çıkmaz çifte kavruk gözlerin! Bir afilli cümlede pekișmek ne demek biliyor musun? Nereden bileceksin benim gibi şiir tadında bakmadın ki!
Biliyorum yaza yaza bir ömür bitecek ve sana yazılanlar sonsuza kadar yaşayacak. Sonsuzluk nedir? Ben bu yazdıklarımı ortaya koyarak işte bu diyorum. Biraz iddialı oldu değil mi? İnşallah iddiamdan vurulmam ya da sen vurmazsın! Satır arası yitik sevdanın hiç bitmeyen sevda masalı var mı? Hiç olmaz mı! Değilse niye yazıyorum, değilse niye yazarak arıyorum gözlerini karanlıkta kaybolan ışık misali. Sevmekten sana olan sevgimi hiç ifade edemediğim günler olmuyor değil ve bunu yazarak aşmaya çalışıyorum. Beni çok iyi anladığını umuyorum ve anlaşılır bulmaya hiç çalışmadığını düşünüyorum, vesselam.