GERİ SAYIM

Yoktu gelip geçen yalnızlığıma, çünkü hiç uğrak bir yer değildi. Uğramayan zamandan yalnızlığına yalnız gitmek! Uğramayan zamanı, uğurlama zamanı da geçti. Yapacak bir şeyler kaldı mı? Evet desen uzak bir başınalığını uzak bir başınalığım ile beklemek ya da ne zamana kadar beklemek? Bilmiyor musun, mevsim tekrarı gerek konargöçer düşlere!

İki yakası bir araya gelmeyen düşlerin düşünde düşünmek mi, hem de hiç düşürmeden! 

Daha başka ne var ki? Sen gel, kalan kısmına ben gelirim desem ya da sen desen aynısından, zor değil mi aynı anda aynı şeyleri düşünmek?

Ruh iklimlerimiz farklı ve senin bahardan kalma iğde kokusuna hasretin, benim de kıştan kılma kuzeyde hiç erimeyen buzlarım var. Herkesin yükü kendine göre bir yük, yani herkes kendi yükünün hamalı!

Biliyor musun uzaktan severek idare et zamanı, hangi zamandan kalma bilmiyorum da, uzaktan sevmek, sevmeyi de uzatıyor. Hasretin giderek artan kısmındayım, ötesi berisi var mı? Desem ötesinde berisinde sen varsın. Sen varsın günü nedir diye baktım. Nasıl bir şey ki anlayamadım hiç soyutlayamadan... Hem varsın, hem yoksun böyle bir şey mi acaba? Öyle bir şey değil de ne desem düş kayıtlarına bir bak diyor, bir bak!

Sanki bendeki yansıman bir gölge oyunu ile çifte kavrulmuş gözlerindeki ışık hissiyat perdesine vuruyor ve var sanıyorum bir an seni! Sonra mı? Göz kapakların kapanınca, afilli sözler düşüyor arınmadan ve durulmadan!

Uçarak gel demeden kanatlı kanatsız kestirme kuş yolu gerek, biliyor musun dar vakit? Zaman kendi seyrinde, az ucundan tutar mısın desen hiç beklemez. Akıyor kıvrımlı nehirler kendi mecrasında ve dökülüyor duyguların deryasına! 

O hâl de biz ne hâldeyiz düşündüğümüz kadar mı varız birbirimize bilmiyorum da, içre hayatın kolaya kaçan kısmı bunlar. Aramızda bir geri sayım; on, dokuz, sekiz, yedi, altı, beş, dört, üç derken, biliyor musun bir şeylerimiz durdu sanki de; üç, iki, bir gelirken mi sayacaksın artık. Çok İyi düşün zamanın durduğu yer orası ve orasından bir kurtulsan gelecek bir hâlin var.