TEK HECE
Bitmeyen tek nokta paranteze aldığım! ( . )
Dünyalık yanına ne düştü ve sorsam aklına ilk geleni, kayda değeri ve tek hafızanda kalanı? Aşk diyeceksin değil mi? Desen veya demesen öyle! Başka șeyler de var. Evet var lâkin bunun kadar ağırlık derecesi var mı bilmiyorum. Her sevginin ve yaşanmışlığın kulvarı farklı ve onlar kendi ağırlığındaki derecesini taşıyor, belki duyguların en yoğunu da olabilir. Her ne olursa olsun aşk onlara benzemez ve başka bir şey!
Sakin elden bir ölüm çığlığı fecre uzanan!
Hiç mi hiç değil ölümsüz aşkların günleri kefensiz?.. Sen, ölümü seçtin ve bir gün sandın lâkin her gün öldün! Aşk yaşatır mı öldürür mü? Bilmiyorum, ne yaşatıyor ne de öldürüyor. Zorludur ve bir o kadar da acı çekersin. Acıların senin kanatların olur ve hiç dur durak bilmeden sonsuzluğa yol alırsın.
Karışım öncesi ve vuslat!
Çılgın nehrin denize dökülen ağız kısmına benzer; bulanık ve rengi değişiktir, karıştıkça denizin hoş rengini almaya başlar. Bu dünyada tek karşılık bulan ve anlam kazanan aşk desek beraberinde itirazlar olacak ve kimine inandırıcı gelmeyecek. Olsun sen o duyguyu yaşadın mı yaşamadın mı ona bak.
Kapalı devre duygular ve açık zihin!
Yaşamak, bir hayli aşk zaman ötesine gidemeden dünyalık görevini tamamlamıș gibi bitiriyor, bilmem bitiyor mu burası bitince başka bir yerde mi başlıyor? Ruh sonsuz enerji olduğuna göre buradan gidiyor olabilir mi? Aşk diyorduk konu nereye geldi, gelsin zaten ruhun aşk ile bir organik bağı var ve kimi duygular kapalı devre çalışıyor. Ne kadar kapalı devre çalışmış olsa bile bazı özel zihinler buradan görüntü alabiliyor, tıpkı senin beni anladığın gibi desem yine de anladığımı anlamanı bilmeyi ne çok istiyorum.
Tek hece, üç harf, yani aşk!
Aşkın tarifinde tarifler çoğaldı, evet azalmadı çoğaldı. Al sana bunlardan bir tanesi daha, yani bu metin. Kafamda uçuşan yüzlerce aşk metinlerden bir tanesi desem yeridir. Farklı düş ve mânâlardan konuya dahil etsem, özgün ve keşfe dair sözlerim hep aynı kapıya çıkacak. Ve dönüp dolaşıp aynı yere geleceğim, vesselam.