Ya uyanamazsam düştüğüm düşün içinden ve düşlerle kaplı etten kemikten örülmüş bu bedenden!
Sahi düş neydi?
Düşündüğüm şey miydi düşünürken kalbime düşen miydi yoksa düş sen miydi? Kafam allak bullak yine düşe sarmaş dolaş dolanan sen ben de şekil bulmaya çalışırken gözümden ilmek ilmek dökülen ve dahi perçem perçem yüreğime sığmayan kırıkları düşlerimde gezinen...
Ne diyorum ben de bilmiyorum!
Geceye bürünmüş bir seni ayıklamaya çabalarken kan ter içinde ben. Ve sen! Ve sen benden bihaber miydin bu aysız gecenin içine düşen düşten. Kirpiklerime zift gibi yapışan kara gözlerinden kendimi çekerken vardım farkına düştüğüm düştün peşine.
Düşe kalka yara bere içinde kör karanlıklarda bulmaya çalışan aciz benliğime bürünen ahh sen yokmusun sen! Güneşi beklerken susuz geçirdiğim geceler oluk oluk akarken çağlayan göller de bulamayışım!
Söyle hadi delirmeli miyim?
Geceye düşen ve bi o kadar da sarhoş eden.
Bir düşün ilmeği sarılmış boynuma yaklaştıkça sana sıkıyor boğazımı ve kesiyor nefesimi.
Aklıma nakşetmiş kara gözlerini gün aysa da görmüyor gözlerim güneşi. Gecemden çekmiş nazik el yordamıyla aydan öte çıplak yıldızların suretini...
Gel diyorsun karanlığıma, sokul usulca her attığım adımda biraz daha nefessiz olmayan duraklara. Kesikler almış başını başımdan, gayri her yanımı kaybolmuş acır hisler. Evet, her kesikten gözüme süzülen sen diye haykırdığım sesler delirtiyor. Kulağımdan giren ve sen hâlâ kıpırdamadan yerinden gel diye yanımdasın yanıma gelmeden!
YORUMLAR