Ah benim dünyalar dolusu hasretim annem
2 yaşımdayım
Beni bıraktığın o mavi kapının arkasındayım
Gözüm yaşlı burnum akıyor
Elimde çok sevdiğim pembe emzigim
Öyle ağlıyorum ki
O an emzigimden nefret etmişim
Dilim tam dönmüyor
Saçma sapan da olsa "Annnee"
Gitme diyorum, gitme..!
Yaş 2 ama ben daha herseyi dün gibi hatırlıyorum
Ah benim dünyalar dolusu hasretim annem
7 yaşımdayim
Beni bıraktığın o mavi kapıyı açıyorum
Gözlerimde hüzün,
Sırtımda kitap dolu çanta
İlk okul günüm,
Güya ağlamıyorum diğerleri gibi
Anne gitme, anne korkuyorum demiyorum
Çünkü ben annemden 2 yaşımda ayrılıyorum.
Sınıfta herkez ağlıyor o gün
Bi ben ağlayamıyorum
Alışkanlık yapmış belli ki annesizlik
Ah benim dünyalar dolusu hasretim annem
10 yaşındayım
Yine beni bıraktığın o mavi kapıdan çıkıp kutlamaya gidiyorum,
23 Nisan kutlamasına.
Herkez neşe dolu gidiyor
Anneleri ile gidiyorlar hepsi
Ben yine bir başıma,
Her kutlama sonu ağlıyorum anne.
Öyle günlerde annesizligim zorluyor beni
Dayanamıyorum.
Ah benim dünyalar dolusu hasretim annem
17 yaşımdayım
Beni bıraktığın o mavi kapıdan çıkıyorum Üstümde beyaz gelinliğim,
Başımda kırmızı duvagım,
Ellerimde al kınalarım
Analı kuzuları kınalasınlar anne
Çünkü bir kız eline kına yakılırken
Gözleri annesini arıyor
Boynuna sarılacak annesini.
Yüzümdeki kırmızı duvagı aralayıp
Mavi kapıya bakıyorum,
Her şey bir film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor.
Ağlama diyorum, ağlama..!
Bak mavi kapı da yok artık,
Tıpkı annen gibi diyorum kendi kendime
Ben hala büyümedim
Ben hala 2 yaşımdayım anne
Beni bıraktığın o mavi kapının arkasındayım
Beni bıraktığın o mavi kapının arkasındayım
YORUMLAR