DİRENİYORUM...

Deli bir rüzğar ese ese yağmuru çağırıyor
Bahar yaprakları başımda esen konfeti gibi
Her biri şiir gibi düşüyor, toprağa,saçlarıma
Öldüm mü yoksa,bu kulağımdaki uğultu ne
Bu başımda öten kuşun adın ne
Bu taşa adım önceden mi yazıldı
Ben kimim...

Güvercin gagasında hayat,ne çıkarsa bahtına
Uzak göç yollarındayım ,kimse duymuyor beni
Üstelik dilimdeki mektubun bir adresi de yok
Sağ alt köşe de sol üst köşe de kendi adım yazılı
En son umudu katlamış koymuştum zarfın içine
Postacı düşürdüm dedi....yalan
Beni kandırmak kolay sanıyorlar,  kanmadım
Yorgun kuşların telesinde yüklü şiirler
En yüksekten uçuyorum ,en uzağı görmek için
Yine yarım ay, yarım gülüş, yarım türkü
Tükenmiş ömrün, bahar ayına koşar adım
Sürüyorum günü şekersiz çayın hatırına yudum yudum
Söyleyemediğim yarım şiirler çayla demini alsın

İçimde deli bir rüzğar, toplu bir ayaklanma gibi duruyor
Éstikçe döküldü bahar çiçekleri savruk yitik yıllarıma
Şimdi hangi yağmuru çağırsam düş ağrılarıma
Yarım kalmış ,yazılmamış onca şiir yanar saçlarımda
Bu mevsim hasat zamanı değil iste
Şiz içinize doğru göçün durun
Ben su almış duvar gibi direniyorum
Ya siz yanlış öğrettiniz, ya ben yanlış anladım
Tersinden okuyunca da TEĞET geçmiyor acı..