GÖÇ

Zembereğinden bosalmış saat  döner
Sen duracak sanırsın ama durmaz
Sanmayı da dilediğin için 
Tüm olasılıkları kafadan yok sayarsın
O öyle değil işte

Dunya döner, mevsimler, yıĺlar, aylar
Günler döner ama o dönmez
Film hep başa sarar
Ezbere bildiğin kötü senaryoları 
Tekrar tekrar izlersin

Son yazdığında kıyıda iliştirilmiş bir not vardır
''Bu yaprak ağacindan çok uzağa düşecek''
Sen bu gerçegi ögreneceksin
İnsan alışkanlıklarından vazgeçemez biliyorum
Vazgeçmeyide bileceksin

Kulak kurutmadan 
Kendi içine dökülmeyi öğren artık
Yapraklar dökülüyor üstüne
saçların dökülüyor omzuna tel tel
Toprak dökülüyor, su dökülüyor
Yağmur,kar,hatta bazen kaynar sular

Ne çok yandın zemheri ayazında
Ne çok dondun ağustos sıcağında
Sırtını dayadığın ağaç kurudu
Salkım söğütlerin dalları sulara değmiyor
Kaldın su kenarında gölgesiz,kimsesiz

Dağ kenarı  patika  kısa yollardan yürü
Al kucağına su toplayan ayaklarını
Kına yak nasırlı parmaklarının sızısına
Bagırma artık  boşa göğün çılgın kuşu gibi
Göç başladı,geri dönüyorsun bilmiyormusun