Pilli Kalp

Yavrularına hem ana hem baba olsan sen hayatımın onurlu kadını. O gün hastalanıp hastaneye yattığında, doktorun teyzenin kalbine pil takılacak dediğinde, hayat gözümde ne kadar anlamsızlaşmıştı. Sen içerde yoğun bakımda, ben dışarda ağır yaralı. Yok dedim, yok, bu kadar mıydı ömür, bu kadar yalan mıydı hayat. Bir taraftan senin korkunu yenmeni sağlayacak sözleri sarfedip, diğer taraftan içimdeki kara bulutlar gibi dolaşan acıyı kundaklara beleyip sallamaya çalışıyordum. Hadi uyu dedim içimdeki acıya, şimdi zamanı değil, şimdi güçlü olma zamanı. Sen evin büyüğüsün, sen böyle yıkılırsan nasıl  toplanacaksınız.

Senin güçlü bir anne olduğunu biliyordum, dedim hiçbir şey olmaz, sağ salim çıkar ameliyattan ama diğer bir iç sesim de bu son görüşün olabilir. Son bir yıl içinde insan tekrar tekrar sınavdan geçer mi geçiyor işte. Birincisi seni doktora götürdüğümde teyzenin kalbi durmak üzere, ambülansla hastaneye gitmelisiniz dediğinde İkincisi ise doktoran risk var elbet, her ameliyat risklidir dediğinde. Her ikisinde de hayat gözümde sıfıra düştü. Ne kadar anlam yüklediysem hayata, kendi tezimi kendim çürüttüm.

Sedyede çaresiz gözlerle guzularına bakışın hiç gözlerimin önünden gitmiyor. Hele o bana bakışın, üzgünmüyüm diye. Yine her zaman ki rolümü oynamıştım sana gülümseyerek. Anne korkma basit bir ameliyatmış, deri altına pil yerleştirecekler, risk yok. Şöyle başını çevirip bir baktın ki, o bakış sanki son bakış gibi geldi. Baktım ben gülümsüyorum, sanki için bir ferahladı gibi geldi bana. O saatler nasıl geldi nasıl geçti bilmiyorum, bir de baktım sedyede geliyorsun. Ah dedim, çok şükür Allahım, çok şükür.
Pilli kalbinle değişen bir şey yok yine evlatlarım diye atıyor. Kanatlarını kocaman açıyorsun hepimizi altına topluyorsun. Öyle ya sen hem ana kanadı hem baba kanadı  taşıyorsun. Seni yoran, üzen bir hayatı taşıyan kalbin, pil takılınca değişmeyecek elbet. Hassasiyetlerin, içine çöreklenip kalan acıların, gurbetteki guzuların, ölenlerin, kalanların, duaların hiç bitmeyecek. 

Yirmisekiz yaşında baba evine geri dönüp evlatlarına saçını süpürge yapan bir annesin. Sen benim hiç kapanmayacak yaramsın. Anneler günün kutlu olsun. Pilli kalbinden, kınalı ellerinden öpüyorum.
Ana başta taç imiş, her derde ilaç imiş, bir evlat ne kadar pir olsa da anaya muhtaç imiş……Pilli kalbin güneşi bize taşısın, pencere çiçekleri gibi senin korunaklı kollarında kalalım, duan üstümüzden hiç çekilmesin, sen hep bizim başımızda ol.

Tik tak, tik tak, nasıl da evlatlarım diye atıyor bak. Zaman bir çocukluğumuza, bir şimdiye, bir sonraya sarıyor. sonrasına dayan, sonrasına diren. Bir evin anası gitti mi, o evin her şeyi arkasından ayaklanır gider. Sen de gitme bizden olur mu…..