Sen Beni Yine Bildiğim Yerden Sev...

Belki bilemem olur ya
Belki bulamam aradığımda
Belki unuttun sanarım,kimbilir
Sen beni yine bildiğim yerden sev

Bir bardak şekersiz çayın buğusunda
Bir filcan kahvenin hatırında
Kaderi yazan kalemin satırında
Sen beni yine bildiğim yerden sev

Dolunaylı gecelerin penceresinden
Düşüp duran yıldızların kayarcasından
Yağmur yüklü bulutların kupeştesinden
Sen beni yine bildiğim yerden sev

Sığmadığım dünyanın bir kenarından
Naftalin kokulara sarılı umutlarımdan
Düştükce kaynamayan kalp kırıklarımdan
Sen beni yine bildiğim yerden sev

Döne döne yandım boşa giden emeklerime
Çok el salladım bırakıp giden sevdiklerime
Heyyat dilimde tüy bitti  boşa söylediklerime
Sen beni yine bildiğim yerden sev

Var sayki kara kara bakan zeytinim
Koç olduğunu unutan inatçı bir keçiyim
Kesince hangi parmak acımazki seçeyim
Sen beni yine bildiğim yerden sev

Zamanı geldiğinde ömür düşen  yaprak
Bir gün herkesin üstüne atılacak toprak
İnsan söz verdimi tutar,sanmaki cayacak
Sen beni yine bildiğim yerden sev...