ARPA BOYU

Ahh bir insan düşün ve bir de her konuya hakim olduğunu lâkin dikkatli bakınca hiçbir konuya hakim olmadığını!. Yahu o da bir şey mi usta? Degil değil valla değil! Bulutsuz havada bile yağmur yağdırabilir. Böyle biri var mı? Hiç olmaz mı Allaha yürü ya kulum demiş, yürümeyi bırakmış uçuyor her konuda. Bütün bu ağırlığı nasıl taşıyor zor olmuyor mu onun için? Yok be ne zor olacak, taşıdığı içi boş çuval diyeyim de fazlasını sen anla! Bende onun gibi olabilir miyim usta? Olursun. Nasıl? Biliyormuş gibi yap zaten seni ciddiye alanlar olacak ve seni hak ettiğinden daha fazla yere koyacaklar ve hatta yere göğe sığdıramayacaklar. Nereden ve nasıl başlayayım? Önce şiir yazarak başla ve saçmala! Niye? Niyesi mi var! Senin saçmalıkların onlara mistik ve gizemli gelecek!
Sen neler diyorsun usta? Daha ucundan dokundum olup bitenlere, yok daha neler desen yeri var. O vakit şaşırtmaya devam et beni usta.

Şiirle başladın değil mi? Evet. Bak sonrası gelir, olmayan özgüvenin tavan yapmaya başlar ve ne oldum delisi olursun, salla her konuda sallayabildiğin kadar, nasıl olsa kimseler dur demiyecek sana, çünkü burnunu sokacağın konuların matematiği yok, iki iki daha beş bile yapabilir. Vay anasına. Ya ya! Șasırdın değil mi ve kendini tanrı sanmaya başladın. Evet, öyle oldu ama tanrıların Allah belasını verecek, ben bu işte yokum usta!

Ne günlere kaldık ne günlerden geri! Yazdık ve çizdik lâkin bir arpa boyu yol almadık diyorum, şairin dediği gibi tur bindirdiklerim beni geride sanıyor. Olsun be usta, başka bir şairin şiirinden esinlenerek bende diyorum ki, "yaz derken sende biliyordun yazınca da bir şeylerin düzelmeyeceğini!" Hiçbir şeyin düzelmesi için uğraşmadım inan ve akışına bıraktım. Özgün olmak ve kendi tarzını geliştirmekten başka her şeyin boş olduğunu anladım. Başka ne anladın usta? Beni anlayanları anladığımda mutlu oldum. Peki anladın mı beni? Daha yeni anladım seni usta, evet çok gecikti lâkin gecikenlerde bizden. Bu kadar gergin ve hüzünlü görmemiştim usta? Çok nadir de olsa arada geliyorlar, takılma!