ÇAĞLAR

Hatırla! Aynı kelimeyi farklı ifadeyle soğuklara inat, sıcak yaz tebessümü ile anlayacağım bir dilden yaz demiştin, işte yazmaya başlıyorum, lâkin yaz tebessümü ile yazmak ne mümkün! Çağa bak, bir de yaşadıklarımıza!

Canlılığın karşısında her şey zehirdir, oksijen bile! Her şeyin doz abartısına kapılmayıp direnç kazanlar hayatta kalıyor.

Kupkuru kalabalıkların üzerine çekilen yalnızlık örtüsünün yırtık yerinden boş hayata taşanların tesadüfi buluşları kartların yeniden karılmasına neden olan ve oyun kaldığı yerden yeniden devam ediyor. Kumarbaz kişilikleri bomboş masanın etrafında toparlayarak beş benzersiz hayata nasıl da rest çekileceğinin akıl oyunlarını öğretiyor ve kimi kișilikte, kimi aşkta, kimi servette kaybediyor. 

Aslında hiç bir kazanan yoktu bu kumarbaz dünyanın masasında! Usta oyuncular durumu biraz idare edip geçici heves ihtiyaçlarına karşılık bulsalar bile oynun sonunda onlarda kaybedenlerin yanında yerini alıyor. 

Kaybetmiş olmanın üzüntüsü belli süre sonra geçerken oyunun kurallarını bilmek onlara her zaman bir şans daha verdi. Kaybetmeyi göze almayanların kazanma şansının olmayacağını öğreten boş masaların çekim gücüne bir daha kapıldılar. Sonra tek bir şeyi anladılar. Neyi dersen oyunların kuralını belirleyen hiç bir zaman kaybetmiyor! 

Bugünler biraz daha değişik dünlerden... Sinir kat sayısında artış var ve yarınlara katlanarak gidecek. Önü alınmaz bir yol sona yaklaşırken anlaşılsa da eyvah diyeceklerin sesi șimdiden duyulur gibi! Bir de hüznü çağır mutluluğun hiç gelmediği gibi belki o da gelmez! Yaşam bedel üzerine kurulmuş bozuk düzendir, ödedikçe düzeliyor ve cevabını bildiğin soruyla insana bir şey öğretmek zor olsa da bir adım öndesin vesselam.