PEKİ ...

Olması gerekenler neden olmuyor ya da olması gerekenler neden olması gereken yerde değil ve dahi bir arada olması gerekenler neden bir arada değil? Bilmiyoruz belki negatif dünya itici yüzünü gösteriyor, belki de olması gerekenler bunlar kim bilir! Durum böyle! Peki. 

Zorla diyordu iç sesim düşlerini! İyi de nereye kadar ve nasıl? Bir adım senden, bir adım benden çaba kuralı var ve başla bir yerden çabalamaya. Çabalamayla olacak iş mi bu? Bir çaba gerek akla ve mantığa yatkın diyeceğim lâkin duygularınla çabalamayı seviyorsun, senin halin böyle ve bu halinden bi yol almaya devam edecek, sonra duyguların güncellenecek! Șimdi buraya kadar olanı anladım ve anladığımı da anlamanı istiyorum... Anladım anladım. Peki.

Bugünlerde duygular güvercin telaşı gibi seslen bir yerden başka bir yere konuyor. Hep böyle konacak yer mi arar? Evet, çünkü onlar bir çift kanat çırptılar, uçtular ve yoruldular. Sende mi uç diyorsun, hayır bir adım atman yeterli, çünkü bir adım sonrası uçurum, hele uçmayı denersen dibin dibini boylayacaksın! İstediğim zaten bu; uçarken yüzüme vuran rüzgarın serinliğini  hissetmek ve dibin dibinden yıldızlara bakmak istiyorum. Hadi bakalım başla bir yerden. Peki.

Benim gördüğümü sende görüyor musun? Hayır görmüyorum. Göremezsin, çünkü bende göremiyorum ve uçan duygular. Şimdi duyguların kanatları da var diyeceksin? Evet ama daha fazlası var ve ışık hızını yakalamış durumda. Bu durumda durumdan vazife çıkararak soruyorum, istediğini nazar ederek ya da tam yoğunlașarak mı elde ediyorsun veya istediğini mi kazanıyorsun? Tam olarak bilmiyorum, var bir şeyler lâkin nasıl anlatsam da nasıl anlasan! Kapat gözlerini, nefes al bırak ve aç gözlerini. Şimdi neredesin? Uçurumun dibinde. Henüz dibin dibini boylamadın. Nasıl olacak oraya gitmek? Birkaç denemeden sonra. Olmadı bir daha mı? Evet olmadı bir daha. Peki.