RAHİYA

iki mavinin kesiştiği ufuk çizgisinde
kaybolurken gözlerden beyaz yelkenli
göklerden denizlere düşer masmavi düşler
düşlerinde haritadan yer beğendiğin şiirlerin
şiirlerinde sokakları denize çıkan sahil kasabası
sahilinde silinse de geçmeyen ayak izleri
izlerini sürsen yana yıkıla
dalgalar diz boyu
ıslak zaman banklarına
uzansan boylu boyunca uyutmaz martılar
çığlıkları denize naz
sevdasına paralel
görünmez sesinin rengi
duysan aşka çırpan kanatlarını
dominant iyotlarına ısrar
uzaktan gelen rahvan adımların rahiyası
yaklaşır yakamoz pırıltısına
ve kamașan gözler
gözlerinde bakır renkli dolunay
esrik bu sevda limanında
duyulur sirenleri kıyıya demir atan vapurların
kiminde ayrılanlar
kiminde kavuşanlar
kalabalıklardan çıkıp gelse ne
inanamadığın gözlerin var
üzerine üzerine gelen hüzmeler
uzatsan elini dokunacak
lâkin kendisi yok hâyâli var