TARIM ÇÖKÜYOR

İçinden beslendiğimiz bitmeyecek bir rüyâdır, biterse hepimiz biteriz. Buruşturup atmayalım içimizdeki bazı değerleri! Benzeri veya kopyası yok, bihanealeyh kötü kopyası bile! Hiç mi yok? Hiç yok. Pamuğa sarıp saklayalım mı? O kadar değil de olması gereken kadar kıymetini bilelim yeter.

Bıldır olmadı, bu sene olmadı, seneye bakarız, çünkü çiftçinin karnında kırk yıl var. Umudu ekip umutsuzluğu biçmek nedirin resmini çizebilir misin ressam? Nasıl çizmeyebilirim ki satılmayıp tarlada kalan veya dereye dökülen ürünleri görmüyor musun? Görüyorum da tarlada kalmayanlar var. Onlar alım garantisi ürün ve piyasa değeri belli ama girdilerin yüksek oluşu emeklerinin karșılığı bile değil. Evet, o halde çiftçilerin hali perişan resmini çizebilirsin. Bir kolu dirseğinden aldığı güç ile nasırlı bir avucu yanağında ve kara kara düşünüyor nasıl? Tam olarak öyle.

Tüm sektörlerde olduğu gibi tarım da zor durumda lâkin tarımın insan yaşamını idame etme konusunda stratejik önemi tartışılmaz, yani olmazsa olmaz! Bir insan sosyal ihtiyaçlarını karşılamada taviz verebilir, mesala bir kıyafeti birkaç yıl giyebilir ama gıda ihtiyacını karşılamadan yapamaz. Hâl böyle olunca tarım sektörü her türlü olumsuz durumdan en az zararla kurtulmalıdır. Türk çiftçisi az masrafla çok ürün almayı öğrenmelidir düşüncesi bir an aklımıza düșebilir de zaten onu yaparak ayakta durmaya çalışıyor. İvedi yapılması gerekenler var; girdilerin düşürülmesi ve devlet ekim planlaması dahilinde ürün alım garantisi.

Irmağın akışına ölürüm hamaset sözleri artık karın doyurmuyor. Eğer birkaç yıla kadar çiftçiler, tarım girdilerinin yüksek fiyatlarından ve yüksek ekipman masraflarından kurtulmaz ise bu tarım hobi bahçeciliğinden öteye gidemeyecek. Sonra gıda ithalatı ile gıda enflasyonu patlayacak ve bağışıklık sistemimizin tanımadığı hastalık yapan ürünler ile karşı karşıya kalacağız vesselam.