Serengeti ve Kalahari düşlerinde hayatın vahşi yüzü demek kolay lâkin bu hayatta kalmak için başka bir canlının senin için ölmesi gerek. Çünkü protein zinciri var et obur canlılar için. Șöyle bir uzanalım belgesel etkisi zamana! “Masai Mara'da şafak söküyor. Göç etmek için doğdular ya göç edecekler ya da ölecekler.” İyi de nereye ve nasıl? Belki de ölümün öldüğü ya da ölümün öldürmediği bir yere!
Vahșiliği severek yaşamak yılkı atlarına tutkulu oluşumdan olabilir mi bilmiyorum ama onların su içtikleri yer en temiz olanıdır. Onları dizginlemek ve onların vahşi hayatına katılmak gibi düşüncem her dem tabiatın diğer yüzüyle ilgili!
Vahșiliği ortadan kaldırmak tabiatın normal akışına göre değil ve isyanlar buradan ve hep güçsüzün yanında yer almakla başlıyor. Her canlının isyanı gücü ile sınırlı lâkin hiç isyan etmemekten iyi. Tabiatın işleyişine bir bakıldığında en vahşi canlının insan olduğunu göreceksiniz. İnsan dışındaki canlılar hayatın popülasyonuna hizmet ediyor ve ihtiyacı kadarını alabiliyor. İnsan her şeyin sahibi gibi hareket ederek fütursuzca ihtiyaç fazlasını kullanabiliyor.
Yüz yıl önce olmadığımız ve yüz yıl sonra da olmayacağımız dünya hayatı negatif. Her ne varsa itiyor ve dahi sesi bile. Direnen ayakta kalabiliyor ve bunların ömrü sınırlı. Kendi özünde vahşi olan dünyanın üzerinde yaşanan vahșiliğin olması da kaçınılmaz vesselam.
YORUMLAR